3-latek to Ja…

  • Jestem na ogół mało samodzielny i emocjonalnie uzależniony od osób dorosłych.
  • Nie odczuwam potrzeby nawiązywania kontaktu z rówieśnikami.
  • Szczególnie potrzebuję indywidualnego traktowania ale bezpośredni kontakt z osobami dorosłymi jest z konieczności ograniczony, gdyż osoby te muszą dzielić swój czas między liczną gromadkę wychowanków.
  • Szybko zmieniam przedmiot swoich zainteresowań co wiąże się z krótkotrwałą uwagą.
  • Motywem mojego działania jest głównie potrzeba zabawy, najczęściej też chcę mieć tę zabawkę, którą widzę u kolegi. Zmienność mojego zachowania (labilność uczuć) sprawia, że trudno panować mi nad sobą, łatwo się męczę i nużę. Gniew, niechęć, niezadowolenie wyrażam słowami: „Ja tego nie chcę”, „To mi się nie podoba”, „Niedobry”, „Głupi” itp. Słowa i zwroty są silnie akcentowane i zawierają potężny ładunek uczuciowy.
  • Z uporem dążę do zaspokojenia swoich życzeń i z trudem ustępuję nakazom i zakazom dorosłych. Rodząca się „świadomość siebie samego” prowadzi do konfliktu pomiędzy własnym „ja” a wymaganiami stawianymi przez otoczenie. Dzięki słownikowi i doskonalącej się mowie zdobywam możność nadawania kierunku swoim działaniom oraz sposób oddziaływania na świat za pośrednictwem innych ludzi, poprzez prośby groźby, przypominania o konieczności wypełnienia danej obietnicy.
  • Z trudem rozróżniam fikcję od rzeczywistości, proszę więc o jak najmniej negatywnych bodźców, które mogą mojej wyobraźni dostarczać wyimaginowanych scen i sytuacji lękowych. Jeżeli w najwcześniejszym okresie mojego życia oddziaływały na mnie właściwe postawy rodzicielskie jest gwarancja, że moja osobowość będzie niezachwiana. Łatwiej odnajdę się w grupie rówieśników, łagodniej zniosę okresową rozłąkę z najbliższymi osobami, nie będzie towarzyszyć mi poczucie lęku utraty miłości rodziców. TO JA – 3 LATEK

Scroll to Top
Skip to content